Zakloop vol cadeautjes

foto Huib Boogert

door Maurice Steketee
Een uitgelaten collega Marjoleine kwam gisteren de redactie van de PZC opgelopen. Ze had de 7.3 kilometer lange Zakloop uitgelopen in een snellere tijd dan gehoopt, ze was bij de finish opgewacht door Jan Roose én – misschien wel het hoogtepunt van de middag – ze kreeg ook nog het hardloopboek van Jan, dat Jan zelf heeft geschreven.  ,,Als troost. Omdat hij altijd van die kritische stukjes schrijft als reactie op mijn blogs”, zei ze, terwijl ze niet uitgepraat raakte over haar Zakloop.

In de put tijdens rondje ganzenborden in Elderschanscross

foto Peter Nicolai

door Maurice Steketee
Daar lag ik dan ineens. In de put. In het vierde rondje van de Elderschanscross.  Gevloerd door een boomwortel, die verstopt zat onder een dikke deken bladeren. Bij ganzenborden kun je een goede eindklassering wel vergeten als je in de put zit. In de Elderschanscross is dat niet anders. Al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat ik toch al niet zou winnen. Wéér niet.

Zoveel traptreden telt de Hobbeldebobbelloop

door Maurice Steketee
Het zat me niet lekker. Toen ik zondagochtend wakker werd wist ik het nog steeds niet. Want hoeveel traptredes hadden we nou voor de kiezen gekregen tijdens de Hobbeldebobbelloop? Vrijdagavond zette ik een oproepje op Facebook: tellers gezocht.  Een aantal deelnemers bood spontaan aan om – al dan niet met een rekenmachine in de hand – te gaan tellen. Maar toen zaterdag  het puntje bij het paaltje kwam was iedereen de tel kwijtgeraakt.

Wintertraining voor ambitieuze hardlopers

GASTBLOG Jan Roose
En voor iets minder ambitieuze, die eens iets anders willen.

Veel hardlopers moeten niet veel weten van mijn opvattingen over hardlopen. Te prestatiegericht, hardlopen uit de oude doos, enz. enz. Toch krijg ik ook wel eens een verzoek om adviezen en zelfs het opstellen van een schemaatje.

Mosselloop heeft herdershond nodig

Start Mosselloop. foto Marieke Mandemaker

door Maurice Steketee
Laat een schaapherder op pad gaan zonder herdershond en het zal hem niet lukken om zijn kudde schapen in het gareel te krijgen. Zaterdag lukte het de organisatie van de Mosselloop niet om een enorme kudde hardlopers achter het startdoek te krijgen en dus is er maar een oplossing: zet volgend jaar een herdershond in en de start zal een stuk soepeler verlopen. Als er dan nog niemand luistert is een politiehond wellicht een optie. 

Het was druk zaterdag bij de 50e editie van de Mosselloop. Zo druk dus dat eigenlijk iedereen wel op de eerste startrij wilde staan, bang om wat tijd te verliezen op de eerste smalle strook door het bos, waar inhalen geen sinecure is. Hoe speaker Matthieu Warrens en wedstrijdleider Wim Schot de schapen ook naar achteren dirigeerde om achter de startlijn plaats te nemen, het lukte maar niet. Door het vele geblaat was het wellicht ook niet voor iedereen hoorbaar. Omdat er maar geen beweging in het peloton te krijgen was, kregen we een paar meter korting, want op een gegeven moment werd er toch maar gestart.  Het zal vast nooit eerder gebeurd zijn in het vijftigjarig bestaan van deze Zeeuwse klassieker. Gelukkig was er geen elektronische tijdwaarneming, want anders was maar een handjevol atleten geklasseerd.

Met meer dan vierhonderd atleten aan het vertrek was het de drukste Mosselloop sinds jaren. Blijkbaar werkte het bakje mosselen dat je na afloop kreeg en het fraaie hardloopshirt als een magneet. In al die jaren is er veel veranderd in het hardloopwereldje. Zo zag ik verschillende deelnemers een selfie maken vlak voor de tocht door de ongerepte Schouwse natuur. Dat was vijftig jaar geleden ondenkbaar, en onmogelijk. Trailschoenen? Ook daar had je vijftig jaar terug nog nooit iemand over gehoord. Om over gps en hartslagmeters nog maar te zwijgen.

Wat wel hetzelfde is gebleven is de schoonheid van het parkoers, al werd er in de beginjaren van de Mosselloop nog niet in de Boswachterij gestart en gefinisht. De eerste Mosselloop vond plaats in de binnenstad van Zierikzee en werd gewonnen door een zestienjarige jongen uit Hansweert. Wedstrijdleider Wim Schot liep toen zelf nog mee en was destijds de snelste mosselman. Destijds liep er nog geen honderd man mee en werd er wel keurig achter de startstreep gestart.

Dat moet volgend jaar toch ook wel weer lukken? Met of zonder herdershond.

Glibberen en glijden in Moerschanscross Hulst

foto Camile Schelstraete

door Maurice Steketee
Ik kon mezelf wel voor m’n kop slaan zaterdag tijdens de start van de Zeeuwse crosscompetitie in Hulst. Had ik toch de verkeerde schoenen in m’n tas gestopt. Die zonder enig profiel, maar die wel zitten als pantoffeltjes. Maar daar had ik zaterdag vrij weinig aan.