Het is half juli als de eerste training voor de Kustmarathon op het programma. Op het parkeerterrein aan de Duinweg in Oostkapelle komen tientallen atleten samen.
Zondag 18 juli, 9.45 uur. Het is een komen en gaan van goedgevulde auto’s in Oostkapelle. De ene helft laadt de koelbox uit, pakt een parasol en stoel en gaat richting strand voor een dagje zonnebaden. De andere helft trekt de hardloopschoenen aan, smeert het voorhoofd nog snel even in en meldt zich bij de start voor de eerste lange duurloop voor de Kustmarathon. ,,Welkom allemaal”, zegt Jan de Wilde, aanjager van de training. Hij lijkt met goed nieuws te komen ,,We gaan niet over het strand, het is hoog water.”
Een golf van opluchting gaat door de groep van zo’n tweehonderd hardlopers. Slechts voor even. ,,We gaan nu naar Domburg.” De ervaren marathonloper weet wat dat betekent. Duinen! Klimmen en klauteren en dat terwijl de temperatuur gestaag naar de 25 graden kruipt.
Het wordt een afmattend avontuur van twee uur. Terwijl badgasten hun koelbox naar het strand sjouwen, klinkt er veel gekreun en gesteun uit vele hardloopkelen. Zweetdruppels laten een slakkenspoor door de duinen achter. Coronabuikjes verdwijnen bijna spontaan.
Als op de terugweg de wind ook nog eens wegvalt, verliezen sommigen de aansluiting met de groep. Gelukkig zijn er weer vrijwilligers die onderweg de drankpost bemannen en voor wat verkoeling zorgen. Het bekertje water komt als een geschenk uit de hemel.
Na twee uur zwoegen is iedereen weer terug bij de start en kan de schade worden opgemaakt. Een loopster is zelfs de weg een beetje kwijt. Ze kan haar eigen auto niet meer terugvinden op de parkeerplaats. De eerste Kustmarathontraining laat haar sporen na.
Hardlopen in Zeeland 
Blijkbaar draait het Zeeuwse hardlopen alleen om de Kustmarathon en dat vind ik een spijtige zaak. Eind mei kreeg de Kustmarathon voorlopig groen licht om in oktober een volwaardige editie te organiseren. Voorlopig, omdat je nooit weet hoe het coronavirus zich ontwikkelt. Nu zijn we 2 maanden verder en bijna 2 maanden voor de Kustmarathon en de organisatie is nog steeds optimistisch over doorgaan. En de hardlopers ook, want ze gaan weer massaal trainen op de bekende manier met lange langzame duurlopen. Velen kennen mijn mening over deze aanpak.
Uitgerekend de gemeenten die over doorgaan moeten beslissen, hebben de afgelopen tijd wedstrijden verboden. Wedstrijden met maximaal 200 deelnemers en nauwelijks publiek mogen niet en een evenement met duizenden deelnemers en veel publiek zou dan wel kunnen doorgaan!!! Natuurlijk is zo’n bericht over de Kustmarathon groot nieuws en moet een journalist daar over berichten, maar is deze euforie niet een beetje buiten proporties. Gaat het verder wel zo goed met het Zeeuwse hardlopen en de atletiek in het algemeen? Moet de media dat niet eens meer onder de aandacht brengen?
Tim van den Broeke verbeterde onlangs het ZR over 1500 meter. Prachtige prestatie, want dat record van Henk Lindner stond al in de boeken sinds 1979. Dat is dus 42 jaar en is daarmee zelfs niet eens het oudste Zeeuwse record bij de midden en lange afstand. De records over 3000 en 5000 meter van Jo Schout dateren volgens de gegevens van de Vereniging Zeeland Atletiek al van 1975. Ook de records van John Vermeule over 10000 meter en veel van zijn wegrecords waaronder de marathon bestaan al rond de 30 jaar. Bij de vrouwen een soortgelijk beeld, met dien verstande dat bij de vrouwen afstanden boven de 3000 meter pas vanaf de jaren 80 op het programma staan. Blijkbaar heeft 20 jaar Kustmarathon dus niet gezorgd voor grote Zeeuwse talenten.
Nu staat er volgende week een baanwedstrijd in Goes op de kalender onder de naam Goes on Track. Eén van de onderdelen is een 3000 meter met nu al 70 deelnemers. Bij de mannen hebben er 11 hardlopers een PR onder de 9 minuten. Voor zo’n relatief korte afstand halen velen hun neus op, maar kunnen ze wel inschatten wat een bepaalde tijd over 3000 meter waard is t.o.v. een marathon? En gelukkig zien een paar talentvolle Zeeuwen wel het nut in van deze baanwedstrijden. Ik denk dat het niveau van zo’n 3000 meter hoger is dan het niveau van de Kustmarathon met meestal winnende tijden boven de 2.30 uur en 50 % of meer lopers, die geen 10 km/uur of te wel een tijd van 4.13 uur halen. Akkoord dat parcours is zwaar, maar lopen ze in een normale marathon zoveel sneller?
De wedstrijd in Goes is niet alleen voor toppers, want er staan ook series gepland voor minder snelle lopers en loopsters. Toch blijven er dan een heleboel aan de kant. Dikwijls met het argument: “Ik ben aan het trainen voor de Kustmarathon en dan past een 3000 meter niet in mijn schema”. Wat een onzin. Die marathon is pas over 2 maanden en juist zo’n relatief korte afstand in een hoger tempo is een goede prikkel. Bij de vorige editie in 2018 stond er een 1500 meter en een 3000 meter op het programma. Ik heb lopers toen geadviseerd om daar een intensieve training van te maken: 5 km duurloop – 1500 meter voluit – 5 km duurloop – 3000 meter voluit – 5 km duurloop. Er werden door deze lopers die avond talloze PR’s gescoord en de resultaten in de daarop volgende marathon waren ook goed.