Door Maurice Steketee
Als geboren en getogen Middelburger denk je alle hoekjes en gaatjes van je stad op een gegeven moment wel te kennen, maar vrijdagavond bleek dat allerminst. De Citytrail werd een ontdekkingstocht van start tot finish. Mochten de Middelburgse stadsgidsen gebrek aan inspiratie hebben voor een verrassende stadswandeling? Lees verder
City Trail Middelburg. foto Roel Kranendonk
door Miriam van den Broek
We deden de polonaise in café De Reutel en renden dwars door boekhandel De Drukkery en modezaak Esprit. We kwamen door verzorgingshuis ’t Gasthuis en een kinderdagverblijf – of was het een school, ik weet het niet zeker. Ik zag voor het eerst sinds jaren weer een studentenhuis vanbinnen (het rook er nog net zoals vroeger trouwens) én ik heb over de beruchte theater-bouwput gelopen. Eerlijk waar: de eerste editie van City Trail Middelburg was echt te gek!
Door Ilse Maas
Ik heb een nieuw wapenfeit: de 7 kilometer is bereikt! Het was best goed te doen, maar na een tijdje kreeg ik wel last van mijn heupen. Ik train stug door, want de volgende keer ga ik voor de 8 kilometer. Naast het trainen voor de 10 kilometer heb ik nog een ander leuk trainingsfoefje ontdekt: trainen met gewichten.
foto’s Maurice Steketee
door Maurice Steketee
Je kent het gevoel vast wel. Het is zondagavond, half negen. Je zit lekker op de bank, voetjes op tafel, glaasje bietensap in de hand en Studio Sport is net afgelopen. Er valt even een leegte. Een nieuwe werkweek voor de boeg, dus tijd om nog even te relaxen. Althans, dat zou elk normaal mens doen. Ik had het vanavond niet. Vanuit het niets ontstond een intrinsieke drang om nog te gaan hardlopen. Was het verlangen naar endorfine? Was dit nou dat hardloopvirus waar iedereen het over heeft? Verslaving? Sportverdwazing? Ik weet het niet, maar ik kon de drang niet weerstaan. Lees verder
De Abdij in Middelburg. foto Willem Staat
door Miriam van den Broek
‘Onweersbuien betekenen het einde van het zomers weer. De komende dagen worden ronduit herfstachtig’, meldt het nieuws deze zondag. En hoewel ik hou van zon, strand en zee, ben ik blij met het weerbericht. Een stuk minder warm, mag van mij best. Dan loop ik een stuk lekkerder.
door Maurice Steketee
Gisteravond kreeg ik ineens last van kustmarathonkriebelkoorts. Het was een mooie zomeravond, temperatuurtje van een graad of 22, strakblauwe lucht en windstil en dus dacht ik, laat ik eens een kijkje nemen bij de Kustmarathontraining. Zo gezegd, zo gedaan. Op het fietsje naar de Veerse Dam gekacheld, waar de drankpost altijd is gepositioneerd, zo wist ik nog uit mijn tijd als marathonloper. Jan van Doorn staat daar al jaren als een soort rayonhoofd te wachten tot de atleten passeren tijdens hun wekelijkse lange duurloop. Dit keer waren er liefst vijf vrijwilligers op de been om de marathonlopers van een bekertje water te voorzien. ,,Waarom doe je niet mee?”, vroeg de een. ,,Waarom doe je niet mee?”, vroeg de ander. En: ,,Waarom doe je eigenlijk niet mee”, zei nummer drie. En zo ging dat nog een tijdje door. Tja, waarom doe ik eigenlijk niet mee? Niet eens zo’n gekke vraag… Lees verder
Hardlopen in Zeeland 